Co znaczy słowo /kənˈsaɪəns/?
/kən/ brzmi jak <con> a /ˈsaɪəns/ brzmi jak <science>, więc otrzymujemy conscience, w tłumaczeniu na język polski: sumienie.
Problem jednak w tym, że angielskie słowo <conscience> nie jest wymawiane jako /kənˈsaɪəns/, a tylko jako /ˈkɒnʃəns/. Skąd zatem bierze się wymowa /kənˈsaɪəns/ w ustach Polaka? Otóż, bierze się ona w dużej mierze z języka angielskiego.
Polacy uczący się angielskiego wiedzą, że słowo able wymawiamy /ˈeɪbl̩/, słowo face wymawiamy /feɪs/, że late to /leɪt/, i że science to /ˈsaɪəns/. Logiczne zatem wydaje się - myśli sobie Polak - aby wyrazy comfortable, preface, chocolate i conscience wymówić jako /ˈkʌmfəteɪbl̩/, /ˈpri:feɪs/, /tʃɒkleɪt/, no i właśnie /kənˈsaɪəns/.
Niestety, jak się szybko okazuje, angielski nie poddaje się naszej logice 😊. Prawidłowa wymowa powyższych słów brzmi bowiem: /kʌmftəbl̩/, /ˈprefɪs/, /ˈtʃɒklət/ i /ˈkɒnʃəns/.
Język angielski przeszkadza nam czasem w nauce angielskiego, ale bywa też, że i pomaga. W języku tym zauważamy pewną prawidłowość, która pomoże nam w uporaniu się z takimi słowami jak comfortable, preface, chocolate i conscience.
Takie słowa jak able, face, late, science, ate, shire, age, mine, mate wymawiamy z długą samogłoską. Kiedy jednak słowa te staną się częścią innego wyrazu samogłoska zostaje skrócona. Porównajmy.
1. able /ˈeɪbl̩/ ―― comfortable /ˈkʌmftəbl̩/
2. face /feɪs/ ―― preface /ˈprefɪs/
3. late /leɪt/ ―― chocolate /ˈtʃɒklət/
4. science /ˈsaɪəns/ ―― conscience /ˈkɒnʃəns/
5. ate /eɪt/ ―― palate /ˈpælət/
6. shire /ˈʃaɪə/ ―― Yorkshire /ˈjɔːkʃə/
7. age /eɪdʒ/ ―― village /ˈvɪlɪdʒ/
8. mine /maɪn/ ―― determine /dɪˈtɜːmɪn/
9. mate /meɪt/ ―― ultimate /ˈʌltɪmət/
10. lace /leɪs/ ―― necklace /ˈnekləs/
tbc
